ΚΟΦΙΝΑ
|
• Χάρτης Περιοχής • Γενικά • Χωριά • Αξιοθέατα • Φωτογραφίες |
|
• Χάρτης Περιοχής • Γενικά • Χωριά • Αξιοθέατα • Φωτογραφίες |
Η πρόσβαση στην περιοχή είναι εύκολη τόσο από το Βόρειο άξονα, Ηράκλειο -Πεζά-Χουδέτσι-Πραιτώρια-Ασήμι, όσο και από το νότιο Αξονα Μοιρες- Λούρες- Ασήμι.
Η σύνδεση με το Ηράκλειο γίνεται με την Δημόσια συγκοινωνία, περίπου ανά ώρα και ο σταθμός των λεωφορείων βρίσκεται στο λιμάνι του Ηρακλείου.
Η σύνδεση των χωριών του δήμου με το Ασήμι, που είναι η έδρα του δήμου, γίνεται με ασφαλτικές διαδρομές και οι δρόμοι είναι καλοί. Οι μόνες χωμάτινες διαδρομές είναι αυτές προς τα Αστερούσια και τα νότια παράλια του δήμου, που και αυτές όμως είναι βατές και σε καμιά περίπτωση μη ασφαλείς.
ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ
Στον δήμο υπάρχουν όλες οι υπηρεσίες για τις ανάγκες του σύγχρονου επισκέπτη. Ιατρείο, φαρμακεία, παραδοσιακά καφενεία, σούπερ μάρκετς, εμπορικά καταστήματα, ταβέρνες, Αγροτική Τράπεζα, Εθνική Τράπεζα. Ακόμη σε όλα τα χωριά θα συναντήσετε παραδοσιακά καφενεία για καφέ και αναψυκτικά, ρακή και παραδοσιακούς μεζέδες.
ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Τα αρχαιολογικά στοιχεία αποδεικνύουν ότι η περιοχή εκατοικείτο από αρχαιοτάτων χρόνων.
Στον Κόφινα την υψηλότερη κορυφή των Αστερουσίων, από την Μινωική εποχή ακόμη υπήρχε ιερό κορυφής. Στο Ασήμι, στην θέση Αργιώ, υπάρχουν ερείπια οικισμού ρωμαικών χρόνων.
Ακόμη στο Ασήμι βρέθηκε κεφαλή σάτυρου, έργο ελληνορωμαικών χρόνων και στους Ατσιπάδες βρέθηκαν χάλκινα σκεύη.
Το γεγονός ότι η περιοχή ήταν πλούσια προσήλκυσε το ενδιαφέρον τόσο των Τούρκων όσο και των Βενετσάνων. Το φρούριο Castel Bonifacio, πού έδωσε το όνομά του σε ολόκληρη την επαρχία Μονοφατσίου ήταν κτισμένο στην θέση Ψηλό Καστέλι, του χωριού Τσιφούτ Καστέλι της κοινότητας Ακρίων, όπου και σήμερα τα ερείπιά του.
Αξιοθέατα
Ευλογημένη από τη φύση η περιοχή του δήμου Κόφινα, έχει να επιδείξει και να προσφέρει πολλά στον επισκέπτη της.
Ο Κόφινας από μονος του αποτελεί μνημείο άξιο να επισκεφτεί κανείς. Δεσπόζοντας με τον όγκο του στην περιοχή, αποτελεί μνημείο ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους, με την άγρια ομορφιά του από την γυμνή βραχωδη βόρεια πλευρά, στην δασωμένη και καταπράσινη νότια, ιστορικό μνημείο καταγραφής των λατρευτικών συνηθειών της περιοχής από τήν Μινωική εποχή μέχρι τον ερημητικό και μοναστικό βίο.
Οι πανέμορφοι εγκαταλελειμένοι οικισμοί "Βελούλι" καί "Αγιος Νικόλαος".
Οι πανέμορφες ακρογιαλιές του Αγ. Ιωάννη του Κουδουμα, η μονή του Κουδουμά, το σπήλαιο του Αγ. Αντώνη, ο Βαρβακόσπηλιος η Αβακόσπηλιος, η παραλία και το Φαράγγι της Τρυπητής.
Το πλήθος των απάτητων μικρων ανώνυμων ορμίσκων, είναι μέρη μοναδικά πού επιβάλλουν στον επισκέπτη της Κρήτης, να τα επισκεφτεί.
ΜΟΝΗ ΚΟΥΔΟΥΜΑ
Σε ένα μικρό αμμώδη όρμο στη δυτική πλευρά του Ακρωτηρίου Ασπες ή Μάρτελος του Λιβυκού, η σπηλαιώδης μονή Κουδουμά αφιερωμένη στην κοίμηση της Θεοτόκου. Η μονή είναι ανδρική κοινόβια.
Η εκκλησία το άγιο βήμα της οποίας βρίσκεται μέσα σε σπήλαιο, έχει σήμερα ανακαινιστεί πολύ καλόγουστα αποκαλύπτοντας τις πέτρες που έχει κτιστεί, καθώς και κομμάτια των αγιογραφιών όπου είναι δυνατόν.
ΒΑΡΒΑΚΟΣΠΗΛΙΟΣ Η ΑΒΑΚΟΣΠΗΛΙΟΣ - ΣΠΗΛΑΙΟ ΑΓΙΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ
Δυτικά της μονής σε απόσταση δέκα λεπτών με τα πόδια, βρίσκεται ο Βαρβακόσπηλιος. Το μονοπάτι που οδηγεί μέχρι εκεί είναι δύσβατο, ευτυχώς όμως ο ηγούμενος της μονής έχει σημαδέψει την διαδρομή με ευδιάκριτα κόκκινα βέλη, εξ άλλου η διαδρομή ακολουθεί την βραχώδη ακτή και είναι πολύ ωραία.
Φτάνοντας στο σπήλαιο θα εντυπωσιαστείτε. Υπάρχουν δεκάδες σταλακτίτες και σταλαγμίτες, σε πολλά σημεία ενωμένοι και δημιουργούν υπέροχες κολόνες. Το σπήλαιο προχωρεί και σε δεύτερο διαμέρισμα εξίσου εντυπωσιακό.
Σύμφωνα με τους ντόπιους στο σπήλαιο ελατρεύετο θεά της γονιμότητας και ότι στο σπήλαιο αυτό έφερναν τις γυναίκες που δεν μπορούσαν να τεκνοποιήσουν και γι' αυτό το πραγματικό όνομα του σπηλαίου είναι Βαρβακόσπηλιος.
Η επίσκεψη όμως στόν Βαρβακόσπηλιο, είναι μια πρόγευση γι αυτούς που θα επισκεφθούν το σπήλαιο του Αγ. Αντωνίου. Το σπήλαιο απέχει μια ώρα από το Μοναστήρι με αργό προσεκτικό σε μερικά σημεία βάδισμα.
Προχωράτε ΒΔ, αφήνοντας πίσω σας την μονή, στο μονοπάτι πού είναι σημαδεμένο με κόκκινα βέλη.
Η διαδρομή γίνεται ανάμεσα σε πεύκα και χαρουπιές. Μπροστά και δεξιά σας πανέμορφοι γραφικοί απομονωμένοι ορμίσκοι και μικρές παραλίες.
Στο σπήλαιο υπάρχουν σταλλαγμίτες καί σταλακτίτες ενώ ένας σταλακτίτης, με το σχήμα το Αγίου Αντωνίου, σχηματίζει με το τοίχωμα του σπηλαίου κοίλωμα, όπου υπάρχει εικόνα του Αγ. Αντωνίου και καντήλι. Στο σπήλαιο ζούσαν προφανώς ερημίτες καθώς είναι προφυλαγμένο από τις καιρικές συνθήκες και ξεκομένο από τον κόσμο.
Από το σπήλαιο μπορείτε να κατηφορίσετε σε κάποια από τις παραλίες, να απολαύσετε το μπάνιο σας και να πάρετε το δρόμο πίσω για τη Μονή.
Χωριά
Ασήμι
Εδρα του δήμου Κόφινα της επαρχίας Μονοφατσίου Ηρακλείου. Κτισμένο πάνω στον υδροκρίτη του Γεροπόταμου και του Αναποδάρη, σε υψομ 290 μ, στα βόρεια άκρα του κάμπου της Μεσσαράς απέχει από το Ηράκλειο 51 χλμ, στη διαδρομή Κνωσός- Πεζά- Χουδέτσι- Λιγόρτυνος- Πραιτώρια. Έχει όμως πρόσβαση και από το νότιο άξονα, Μοίρες-Αγ. Δέκα-Γκαγκάλες-Ασήμι.
Για πρώτη φορά, αναφέρεται με το όνομα Ασήμι, σε έγγραφο του 1280 του συμβολαιογράφου του Χάντακα, Μαρτσέλο. Επίσης αναφέρεται σε έγγραφο του 1395, σαν φέουδο του Julian Vassalo.
Σήμερα αριθμεί πάνω από 1100 κατοίκους και είναι η έδρα του δήμου Κόφινα.
Είναι μία σύγχρονη κωμόπολη, εμπορικό κέντρο της περιοχής, οργανωμένη για την κάλυψη των αναγκών των κατοίκων της περιοχής καθώς και των επισκεπτών. Υπηρεσίες, τράπεζα, φαρμακεία, εμπορικά καταστήματα, εστιατόρια, ταβέρνες, ιατρικό κέντρο κλπ.
Ο κάτοικοι ασχολούνται με την γεωργία και το εμπόριο.
Ο δήμος σε συνεργασία με τον πολιτιστικό σύλλογο οργανώνει πολιτιστικές και αθλητικές εκδηλώσεις.
Πολιούχος του Ασημίου, ο Αγ. Τίτος, στην μνήμη του οποίου στις 25 Αυγούστου, γίνεται πανηγύρι με παραδοσιακό κρητικό γλέντι.
Κοντά στο χωριό, στη θέση Αργιώ, υπάρχουν λείψανα οικισμού ρωμαικών χρόνων και έχουν βρεθεί και ευρήματα ελληνορωμαϊκών χρόνων.
Μπορείτε να επισκεφτείτε το εξωκλήσι της Παναγίας Ζωοδόχου Πηγής, που γιορτάζει την επομένη του Πάσχα, καθώς και το εξωκλήσι του Αγ. Χαραλάμπους που γιορτάζει στις 10 Φεβρουαρίου.
Πάνω και κάτω Ακρια. Οικισμοί του Δήμου Κόφινα, 4 χλμ ΒΔ του Ασημίου. Παλαιοί οικισμοί, αναφέρονται σε έγγραφα του 1368, σαν φέουδο των οικογενειών Πιζάνι και Πρίτζι.
Στα άνω Ακρια υπάρχει η εκκλησία της Παναγίας πού γιορτάζει στις 8 Σεπτεμβρίου, ενώ στα Κάτω Ακρια, υπάρχει η μικρή πολύ παλιά εκκλησία του Αγ. Γεωργίου, που γιορτάζει 3 Νοεμβρίου.
Οικισμός του Δήμου Κόφινα, 5 χλμ ΒΔ, του Ασημίου σε υψόμετρο 460 μ. Κτισμένο πάνω σε λόφο έχει πολύ ωραία θέα του κάμπου της Μεσαράς. Παλαιός οικισμός αναφέρεται σε έγγραφο του 1248, καθώς και σε όλες τις απογραφές από τις βενετσιάνικες, μέχρι την τούρκικη και την αιγυπτιακή.
Στις 25 Νοεμβρίου γιορτάζει η εκκλησία της Αγ. Αικατερίνης μέσα στους Ατσιπάδες. Υπάρχει επίσης η εκκλησία της Αγ. Παρασκευής σε πολύ ωραίο μέρος με πηγή και δένδρα. Στην εκκλησία σώζονται ακόμη αν και μισοκατεστραμμένες, οι τοιχογραφίες. Η εκκλησία γιορτάζει 27 Ιουλίου. Ακόμη, κρυμμένο μέσα στις ελιές το μικρό εκκλησάκι του Αφέντη Χριστού πού γιορτάζει 6 Αυγούστου.
Οικισμός του Δήμου Κόφινα, 3 χλμ βόρεια από το Ασήμι. Αναφέρεται στην απογραφή του 1881, στο δήμο Μεγάλης Βρύσης, το 1920 στους Στόλους.
Η εκκλησία του χωριού, ο Αγ. Δημήτριος γιορτάζει στις 26 Οκτωβρίου.
Οικισμός του Δήμου Κόφινα 7χλμ. βορείως του Ασημίου. Αναφέρεται σε έγγραφο του 1375, καθώς και από τον Καστροφύλακα το 1583.
ΒΔ του οικισμού σε υψόμετρο 400μ. στη θέση Ψηλό Αλώνι, ήταν κτισμένο το φρούριο Castel Bonifacio, που έδωσε και το όνομα της επαρχίας.
Στη μέση του χωριού υπάρχει η εκκλησία προς τιμή του Κωνσταντίνου και Ελένης, που γιορτάζει 21 Μαίου, ενώ υπάρχει και η παλιά εκκλησία του Αγ. Δημητρίου.
Οικισμός του Δήμου Κόφινα, 2 χλμ. δυτικά του Ασημίου, σε υψόμετρο 270μ., με 280 περίπου κατ. Αναφέρεται στην απογραφή του Καστροφύλακα με 109 κατ. το 1583.
Οι περισσότεροι κάτοικοι προέρχονται από την Μ. Ασία.
Το λάδι, η σταφίδα και τα κηπευτικά είναι τα κύρια προϊόντα του χωριού. Πολιούχος του χωριού, είναι ο Τίμιος Σταυρός και γιορτάζει 14 Σεπτέμβρη.
Οικισμός του Δήμου Κόφινα, 7 χλμ ΝΔ του Ασημίου στους βόρειους πρόποδες των Αστερουσίων, σε υψόμετρο 250μ.
Το όνομα του το πήρε από την εκκλησία του Αγ. Διονυσίου πού γιορτάζει 3 Οκτώβρη και γίνεται πανηγύρι ονομαστό. Κόσμος από τα γύρω χωριά μαζεύεται και γυρίζουν από σπίτι σε σπίτι όπου τούς κερνούν κρασί ή ρακή, με παραδοσιακούς μεζέδες. Τα ίδια περίπου γίνονται και στο εξωκλήσι της Ευαγγελίστριας στις 25 του Μάρτη. Στο χωριό υπάρχουν επίσης η διμάρτυρη εκκλησία Κωννσταντίνου και Ελένης, η μεταμόρφωση του Σωτήρα, καθώς και τα ξωκκλήσια Αγ. Γεώργιος και η Ζωοδόχος πηγή στην τοποθεσία Μεσόκαμπα, μέσα στο πράσινο, την οποία γιορτάζουν την πρώτη Παρασκευή του Πάσχα.
Η οικονομία του χωριού βασίζεται στο λάδι, τη σταφίδα και τα κηπευτικά.
Οικισμός του Δήμου Κόφινα, 6 χλμ ΝΔ του Ασημίου στους βόρειους πρόποδες των Αστερουσίων, σε υψόμετρο 295 μ. Αναφέρεται και με το όνομα Πετροπάναγα λόγω του μικρού οικισμού Πετριά, που βρίσκεται σε μικρή απόσταση δυτικά του.
Στη θέση Πατέλα, κοντά στο χωριό, βρέθηκαν αρκετά κομμάτια πήλινων ειδωλίων και ζωδίων των Μεσομινωικών χρόνων. Πιθανά να προέρχονται από το ιερό κορυφής. Επίσης βρέθηκαν ελληνικό ειδώλιο θεάς καθήμενης, καθώς και πλήθος ελληνικών και ρωμαϊκών νομισμάτων. Πιθανά να υπήρχε εκεί αρχαία πόλη, της οποίας όμως δεν γνωρίζουμε το όνομα.
Το χωριό βρίσκεται σε πολύ όμορφη τοποθεσία και αξίζει να επισκεφτείτε τα εξωκλήσια του κτισμένα σε πανέμορφα φυσικά τοπία. Σχεδόν όλα γιορτάζονται από τους κατοίκους με πανηγύρια.
Οικισμός του Δήμου Κόφινα, 4 χλμ. νότια του Ασημίου, στους πρόποδες των Αστερουσίων, σε υψόμετρο 310μ. Η πρώτη μνεία του χωριού γίνεται σε συμβόλαιο του 1271, όπου αναγράφεται μία αγοραπωλησία γνήσιου κρητικού κρασιού από τις Στέρνες.
Σήμερα οι Στέρνες αριθμούν 420 κατοίκους πού ασχολούνται με την κτηνοτροφία ενώ παράγουν και σημαντικές ποσότητες λαδιού και σταφίδας.
Πολιούχος άγιος, είναι τα Εισόδια της Θεοτόκου, 21 Νοεμβρίου που γιορτάζεται με πανηγύρι και παραδοσιακό κρητικό γλέντι. Παραδοσιακά γλέντια και πολιτιστικά δρώμενα γίνονται με την βοήθεια του Πολιτιστικού συλλόγου και τις Απόκριες, την Πρωτομαγιά & του Κλείδωνα.
Οικισμός του Δήμου Κόφινα, 5 περίπου χλμ. ΒΔ του Ασημίου.
Μαζί με τον οικισμό Ινια αριθμούν περί τους 600κατ. πού ασχολούνται με την κτηνοτροφία το λάδι και την σταφίδα.
Το όνομα προφανώς αρχικά ήταν Αποστόλοι από την εκκλησία των Αγ. Αποστόλων πού υπήρχε στο σημερινό νεκροταφείο του χωριού.
Πολιούχο εκκλησία έχει τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου που γιορτάζει στις 25 Μάρτη.
Οικισμός του Δήμου Κόφινα 5 χλμ περίπου ΒΔ του Ασημίου σε υψόμετρο 400μ. Πολύ παλιός οικισμός αναφέρεται σε έγγραφο του 1379, του Δουκικού Αρχείου του Χάντακα.
Οι περισσότεροι κάτοικοι κατάγονται από την Μ. Ασία και ασχολούνται με την καλλιέργεια της ελιάς και του αμπελιού.
Οικισμός του Δήμου Κόφινα 2,5 χλμ. ΒΑ του Ασημίου, σε υψόμετρο 360μ. Το όνομα προφανώς από το βυζαντινό επώνυμο Σωκαράς, αυτός δηλαδή πού έπλεκε σχοινιά.
Τον οικισμό βρίσκουμε σε συμβόλαιο του 1271,όπου αναφέρεται ότι κάποιος κάτοικος του Σωκαρά, πωλεί σε κάποιο Ιουδαίο, κάτοικο του Χάντακα καλό κρητικό σιτάρι και καλό κρητικό τυρί.
Σήμερα ο Σοκαράς, μαζί με τους οικισμούς Μετόχι Σοκαρά και Αποίνι έχει περί τους 1000 κατ.
Σήμερα πολιούχος είναι ο Αγ. Αντώνιος ( 17 Γενάρη). Παλιότερα όμως πολιούχος ήταν ο Αη Γιώργης ο Μεθυστής ( 3 Νοέμβρη) και στο πανηγύρι που γινόταν μετείχε όλο το χωριό με φαγοπότι και διονυσιακά δρώμενα. Γίνεται προσπάθεια αναβίωσής τους και σήμερα.
Ανατολικά του Σοκαρά σε μικρή απόσταση σώζονται τα ερείπια του οικισμού Βελούλι.
Παλαιός οικισμός αναφερόμενος από τον Καστροφύλακα το 1583 με 100 κατοίκους. Από το 1961 και μετά πού φέρεται με 52 κατ, το Βελούλι είναι ακατοίκητο. Αξίζει πάντως τον κόπο μια επίσκεψη τόσο για την θέα όσο και για μια επίσκεψη στην βυζαντινή εκκλησία της Παναγίας της Βελουλιανής.
Ανατολικά του χωριού, πάνω σε μια Ακρόπολη από φυσικό βράχο, με πανοραμική θέα ολόκληρου σχεδόν του δήμου, ο αρχαιολογικός χώρος ΒΑΚΙΟΤΕΣ. Λαξευτά πατητήρια, αίθουσες, κλίμακες πάνω στον βράχο, περιμένουν τον αρχαιολόγο ερευνητή να αποκαλύψει τα μυστικά πού κρατούν κρυμμένα αιώνες τώρα.
Οικισμός της κοινότητας Σοκαρά του Δήμου Κόφινα, προς βοράν του Ασημίου σε υψόμετρο 320μ.
Παλαιός οικισμός αναφέρεται με 280 κατ. από τον Καστροφύλακα το 1583.
Το 1957, χωρικοί από το Αποϊνι βρήκαν στον οικισμό Βελούλι, θησαυρό αρχαίων νομισμάτων, χωρίς όμως να γίνει γνωστό τι απέγιναν.
Οικισμός του Δήμου Κόφινα, 10 χλμ δυτικά του Ασημίου, κτισμένος στη νότια παρυφή της πεδιάδας της Μεσαράς σε υψόμετρο 240μ.
Παλαιότερη μνεία του οικισμού το 1370, που ο οικισμός αναφέρεται σε έγγραφα του Δουκικού Αρχείου του Χάντακα. Πιθανώτατα. οι Σταβιές να είναι κτίσμα της ρωμαϊκής εποχής, από κατοίκους της ιταλικής πόλης Stabia, πού καταστράφηκε το 79 μ.Χ., με την έκρηξη του Βεζούβιου.
Οικισμός της πρώην κοινότητας Σταβιές, του Δήμου Κόφινα, 11 χλμ δυτικά από το Ασήμι.
Παλιός οικισμός αναφέρεται στην επαρχία Μονοφατσίου σε όλες τις βενετσιάνικες απογραφές, καθώς και στην τούρκικη και στην αιγυπτιακή. Ο Χουρμούζης Βυζάντιος το 1842, αναφέρει ότι ανατολικά από το Φουρνοφάραγγο, υπήρχε ο μεγαλοπρεπής ναός του Αγ. Γεωργίου του Κουλουρίτη, στα ερείπια αρχαίας πόλης και έρημου χωριού με το αυτό όνομα.
Σήμερα στον Αγ. Γεώργιο στην Κουλουρίδα, ένα χλμ από το Φουρνοφάραγγο, στις βόρειες παρυφές των Αστερουσίων σε θέση πανοραμική και δενδροφυτευμένη εορτάζεται κάθε 23 Απριλίου με πανηγύρι από τους κατοίκους και πλήθος κόσμου ο Αγ. Γεώργιος.
Από την εκκλησία μέσα υπάρχει πηγή πού το νερό της λέγεται πως είναι ιαματικό. Το νερό πάντως είναι πολύ ελαφρύ και εύγευστο και πολύς κόσμος από πολύ μακριά έρχεται για να το πάρει.
Ο πολιτιστικός σύλλογος του χωριού έχει πολύ βοηθήσει στην αναβίωση παλιών εθίμων, καθώς και στην ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς του χωριού.
Οικισμός της πρώην κοινότητας Σταβιές, του Δήμου Κόφινα 21 χλμ από το Ασήμι σε υψόμετρο 750 μ.
Δεν τον συναντάμε στις Βενετσιάνικες απογραφές, ενώ η εκκλησία της Παναγίας που υπάρχει στο χωριό, είναι βυζαντινή του 15ου αιώνα.
Στην θέση Μετζολατί κοντά στην κορυφή του Κόφινα, υπήρχε ιερό κορυφής Μεσομινωικής περιόδου. Πιθανά επρόκειτο περί χώρου ιεροτελεστιών, καθώς στις γύρω σπηλιές, βρέθηκαν πήλινα ειδώλια, ανθρώπων και ζώων και χάλκινα αναθήματα.
Στην ίδια θέση υπάρχει σήμερα το εκκλησάκι του Τιμίου Σταυρού πού γιορτάζει στις 14 Σεπτέμβρη. Η θέα από κει πάνω, είναι πανοραμική.
Το χωριό γιορτάζει στις 15 Αυγούστου, εορτή της Κοίμησης της Θεοτόκου, με παραδοσιακό κρητικό γλέντι.
Στα Καπετανιανά ανήκουν οι παραλίες δυτικά από τον Κουδουμά, του Αγ. Ιωάννη και άλλες ανώνυμες υπέροχες απάτητες παραλίες γι αυτούς όμως πού θέλουν να κοπιάσουν, καθώς η πρόσβαση είναι πολύ δύσκολη και σε μερικά σημεία επικίνδυνη σε αμύητους σε τέτοιες διαδρομές.
